Geschiedenis Spinalonga
Spinalonga is een eiland met een omtrek van 850 meter, gelegen tussen de baai van Mirabello en de baai van Elounda, in het noordoosten van het eiland Kreta.
Spinalonga werd voor het eerst bekend in de 9e eeuw, tijdens de bezetting van Kreta door de Saracenen (Arabieren). Tijdens deze bezetting was het eiland een schuilplaats voor Christenen, die hier voor hun veiligheid een kleine vesting bouwden. Na de bezetting van Kreta in 1202 door de Venetianen, die 500 jaar zou duren, hadden de Venetianen, om de baai van Mirabello en hun vloot in de haven van Elounda te beschermen tegen de Turken (Ottomaanse rijk), in 1579 de vesting op Spinalonga gebouwd ( tot heden nog te zien ). Deze vesting is in het jaar 1715 in handen van het Ottomaanse rijk gevallen. Van 1715 tot 1898 bestond in deze vesting een Turks dorp.
In 1903, toen Kreta een republiek werd, was er op Spinalonga een marinebasis van de Fransen, die fungeerden als vredesmacht op Kreta. In die jaren had de regering van Kreta besloten, dat alle Turken Kreta moesten verlaten. De Turkse bewoners van Spinalonga weigerden echter dit eiland te verlaten, gezien de bescherming van de Fransen. Om geen geweld te gebruiken tegen deze Turken, had de regering besloten alle melaatsen (leprozen) van Kreta naar het eiland te verbannen. Omdat de ziekte lepra gezien werd als besmettelijk en erfelijk werden de Turken bang en verlieten het eiland. Zo ontstond een leprakolonie, die bestond tot het jaar 1957, waarin de melaatsen, na het vinden van de medicijnen, naar een normale maatschappij terugkeerden om als normale mensen te kunnen leven.
Vanaf 1971 is het eilandje een toeristische trekpleister, met een bezoekersaantal van enkele duizenden per dag. Velen bezoeken het om zijn geschiedenis, maar velen ook voor het humanitaire drama, dat zich daar afspeelde in de jaren dat het een leprakolonie was.
Lees de ware geschiedenis over Spinalonga in de boeken van Victor Zorbas.